Tradycyjne instalacje grzejnikowe

Moc grzejników instalowanych w budynkach uzależniona jest od miejsca usytuowania grzejników, przeznaczenia pomieszczeń (wymaganej temperatury), parametrów instalacji, temperatury wody zasilającej, wody powrotnej oraz od strat ciepła przez ściany i okna.

Przyjmuje się, że zapotrzebowanie na ciepło w pomieszczeniach o wysokości 2,7m wynosi:

• w dobrze izolowanych budynkach 70-80 W/m²
• w budynkach gorzej izolowanych 100-130 W/m²
• w łazienkach min.120 W/m²

W 1999 roku wprowadzono polską normę, która ujednoliciła metody pomiaru mocy grzejników i warunki, w jakich ten pomiar jest przeprowadzany. Aktualnie temperatura wody zasilającej wynosi 75°C, a powrotnej 65°C.

W sypialniach najczęściej stosuje się ogrzewanie tradycyjnymi grzejnikami. Niższa temperatura przy podłodze stwarza lepsze warunki do snu.

Również w pokojach na wyższej kondygnacji z reguły stosuje się tradycyjne grzejniki między innymi z powodu nadmiernego obciążenia stropu, w przypadku stosowania ogrzewania podłogowego.

Nowoczesne grzejniki mają małą pojemność wodną oraz łączone są rurkami o małych średnicach. W instalacji znajduje się mało wody, energia potrzebna do jej podgrzania jest również mniejsza, a zatem możliwe jest szybkie nagrzanie pokoju i zmniejszenie ogrzewania, gdy jest cieplej. Taki układ ma małą bezwładność cieplną. Jeżeli kocioł co wyposażony jest w regulację pogodową, a grzejniki w zawory termostatyczne to uzyskujemy bardzo wygodne i oszczędne ogrzewanie domu.

Dodatkowym atutem ogrzewania tradycyjnymi grzejnikami jest ich łatwy montaż oraz niższa cena niż ogrzewania podłogowego.